Moğol halklarının nesilden nesile aktarılan büyü gelenekleri vardır. Örneğin Türkler’de nazar değmesi efsaneleri Şamanizme kadar uzanmaktadır. Türkler’de Şamanlar kam ya da baksı denmektedir. Tedavi yöntemleri büyü ve şifacılık şeklinde olan bu hekimler o dönemler fazlasıyla vardır. İlaç tedavileri de hayli doğal yöntemlerdir ve doğadan her anlamda faydalanmayı bilirler.
İslamiyet öncesinde Şamanlar Türkleri koruduğuna inanan ruhlarla iletişime geçebilen büyü yapabilen toplum liderleriydi. O zamanların uzman medyumlarıydı. Şimdiki hocaların nazar duaları gibi onlarında kendine özgü dua ve ritüelleri vardı. Ölülerle iletişim kurabiliyorlardı.
Sinirsel hastalıklara yönelik şifacılık yaparlardı. Sürekli ayinler sırasında krizler geçirir sara nöbetine yakalanırlardı. Çünkü o bölgelere has yaygın yaşanan bir hastalıktı.
Hayır ruhsal büyüsel yeteneklerin evren enerjisi ile yönlendirilme yeteneğidir. Büyücü, hekim, sihirbazdırlar. Davullarla trans durumuna geçerler ve ruhlarla irtibatta kalırlardı.
İstanbul’da büyü yapan birçok medyum hala aynı geleneği devam ettirmektedir.
